Want laten we wel wezen

“Lonneke Dort staat ‘laid back’ op het toneel en houdt haar ijzige onverstoorbaarheid consequent vol. Lonneke heeft sterke liedjes die taalvaardigheid laten horen en die kleine verrassingen in petto hebben. Ze begeleidt die woorden met gortdroge mimiek, een opgetrokken wenkbrauw en soms met een blik waar je even in blijft hangen. Hoe minimaal de middelen ook zijn waarvan ze zich bedient, ze woekert er effectief mee en weet het steeds spannend te houden”, aldus de jury van de AKF Sonneveldprijs.

“Dort heeft een geheel eigen stijl. Haar grove, behoorlijk cynische teksten zijn de ene keer grappig – zoals in een aanklacht tegen extraverte mensen – en de andere keer indringend – zoals in een lied over vluchtelingen.” Theaterkrant