Tekstsmederij presenteert: Koen Caris

MIJN gaat over een voormalig mijndorpje, ergens diep weggestopt tussen glooiende heuvels. Nadat een grote mijnramp twintig jaar terug een abrupt einde maakte aan die industrie, zakte het dorp langzaam maar zeker weg in armoede en isolement. Scheuren en verzakkingen waren aan de orde van de dag. De jongeren droomden van hun vertrek, de ouderen droomden maar zo min mogelijk. Tot een paar maanden geleden, toen ze allemaal werden opgeschrikt door groot nieuws: de postcodeloterij was in het dorp gevallen. In één klap werd de helft van de inwoners steenrijk; de andere helft bleef arm.

Een paar maanden later begint de splitsing al voelbaar te worden. De nouveaux riches zijn een gigantisch bouwproject begonnen: een verzameling luxe nieuwe villa's, bovenop de oude mijngrond. Door alle werkzaamheden komt het dorpje op steeds gammeler grond te staan. Ramen knappen spontaan, en huizen zakken links en rechts de grond in. Nieuwe scheuren leggen oud zeer bloot. En wanneer een van de rijken wordt beroofd is het hek van de dam: alle onderhuidse angst en woede van de dorpelingen komen naar boven, en wat ooit een hechte gemeenschap was valt stukje bij beetje in twee kampen uiteen.