Christine van Stralen, de musical Foto: Casper Koster
Foto: Casper Koster

Christine van Stralen, de musical

De Gemeenschap
do 12 dec - zo 15 dec

Na successen als De Shakespeare Club, Strindberg en dal  en ROMP  (waar Karina Holla de Theo d'Or 2018 voor won) maakt De Gemeenschap opnieuw een dramatisch groepsportret: grappig en pijnlijk, herkenbaar en ontluisterend.

 In de pers 

Auteur Rob de Graaf schreef in de stijl waarin hij uitblinkt: rake filosofieën met een knipoog  NRC

Het volgehouden gebrek aan ironie is heel effectief, bij tijd en wijle dodelijk, en soms zelfs ontroerend  Theaterkrant (keuze van de criticus!)

Ooit was ze een one-hit-only zangeres – nu heeft ze een hese en doorrookte stem. Ooit straalde de ster die ze wilde zijn in lichtgewicht televisieseries – nu zit ze meestal thuis, met haar twee honden. Christine van Stralen: wie kent haar nog?

Drie mannen willen alles weten van deze grote, blonde vrouw. Talkshow of therapeutische sessie, verhoor of vriendschappelijk contact – wat het ook is, deze drie zijn pas tevreden wanneer de vrouw met wie ze in gesprek zijn gegaan als een uitgeperste citroen in de hoek ligt, klaar om voorgoed te worden vergeten. Ze heeft alles gezegd en alles is vervlogen. Haar ondervragers kunnen tevreden zijn.

Christine van Stralen, de musical  is een confronterend estafette-interview, waarin zowel feit en fictie als reflectie en emotie voortdurend door elkaar lopen. 

Een confronterend estafette-interview met een one-hit-only zangeres

 BELLEVUE EXTRA 

Donderdag 12 december | 19:45 uur
Inleiding door schrijver Rob de Graaf in de Palonizaal

Credits

regie Roy Peters
tekst Rob de Graaf
spel Christine van Stralen, Anil Jagdewsing, Kevin Klein, Floyd Koster
kostuums Marrit van der Burgt
muziek Rutger de Bekker
licht Coen Jongsma

Meer over de makers

De Gemeenschap is opgericht door Roy Peters. Hij initieert en regisseert de voorstellingen en soms speelt hij daar zelf ook in mee. Zijn partner Rob de Graaf is de vaste schrijver.

De Gemeenschap is gegrondvest in de mime (ruimte, lichaam, tijd, beweging) en voegt daar de gesproken taal als een bepalend element aan toe.

De Gemeenschap maakt theater dat fysiek, verhalend en vormbewust is. Het lichaam is altijd het uitgangspunt: het lichaam dat beweegt of stilstaat, het lichaam dat spreekt of zwijgt, het lichaam dat de ruimte domineert of dat zich voegt in een collectief gedragspatroon.

Het theater van De Gemeenschap kijkt met een kritische en verwonderde blik naar de werkelijkheid en plaatst daar kanttekeningen bij – commentaar dat bijtend of schurend kan zijn, maar dat toch ook altijd een vrolijke en goedgemutste kwaliteit heeft.