BARSTEN

In BARSTEN volgen we een dochter die haar vader na jaren op komt zoeken. Ze probeert te lijmen wat er ooit gebarsten is. Maar hoe doe je dat? En kan dat eigenlijk wel? Een muzikale theatertekst over betrokken ouderschap, afwezige vaders, ouderwetse man-vrouw-beelden, een kapotte telefoon en manieren om een afstand te overbruggen.

Je kan de scherven opvegen,
de taart van de grond schrapen en in de prullenbak weggooien.
Je kan de zwartgeblakerde muur opnieuw schilderen.

Dat kan je doen.
Maar zo makkelijk is het niet.
Dit is met een poetsdoek niet schoon te krijgen.
Hier kan geen allesreiniger tegenop.