Foto: Bart Grietens

Vormen van Opdringerigheid

Collectief Het Paradijs
vr 8 apr - zo 10 apr

Na Paradijsvertraging en de Parade voorstelling over opdringerigheid duiken we nu nóg dieper in het thema OPDRINGERIGHEID! En lanceren we nu een drieluik van opdringerigheden Vormen van Opdringerigheid De Theaterversie. Geïnspireerd op een tekst die Ko van den Bosch speciaal voor ons heeft geschreven.

For English see below

Acht personages zitten elkaar letterlijk op de lip tijdens een absurde metrorit, en wanneer de metro crasht worden de personages naar hun privésfeer gelanceerd. De opdringerigheid volgt ze tot in hun slaapkamers waarin de overprikkeling van de buitenwereld een weg naar binnen knalt. Er rest hen nog maar één laatste toevluchtsoord. Maar hoe veilig is deze plek?

In een samenleving waar Fake News, polarisatie en de oproep tot ‘verbinding’ steeds wanhopiger klinkt, kunnen we misschien niet anders dan ons met de beste bedoelingen aan elkaar opdringen. Bij deze voorstelling hebben we per akte nauw samengewerkt met theatermaker Ko van den Bosch, bewegingskunstenaar Jakop Ahlbom en choreograaf Nicole Beutler.

Bellevue Podcast Voor het Applaus

We spraken met Jurriaan en van Collectief Het Paradijs over hoe je een mimer wordt en wat dat betekent én hoe het is om je te laten regisseren door Ko van den Bosch, Jakop Ahlbom en Nicole Beutler die ieder één derde deel van de voorstelling voor hun rekening namen...

ENG

Forms of Intrusiveness 

Eight people squeezed together in a subway carriage. Eight people alone in their apartments. Eight people stuck in their own minds. In the Forms of Intrusiveness triptych, Collectief Het Paradijs explores three perspectives on the increasing pressure on people’s private space.

The crowded train crashes, launching the eight passengers into their respective private lives. The intrusiveness follows them all the way into their bedrooms, where overstimulation from the outside world forces its way inside. Ultimately, there is only one safe haven left for them to escape to: But how safe is that space?

In a polarised society teeming with fake news, the cry for ‘connection’ sounds increasingly desperate and perhaps we have no choice but to intrude on each other with the best of intentions. Following Paradijsvertraging (Paradise retardation) and their performance about intrusiveness at Theatre Festival The Parade, Collectief Het Paradijs delves even deeper into this theme in the Forms of Intrusiveness triptych, in association with theatre maker Ko van den Bosch, movement artist Jakop Ahlbom and choreographer Nicole Beutler, respectively.  

 

Collectief Het Paradijs gaat komend seizoen avondvullend het theater in. Ik kan niet wachten.

★★★★ Het Parool

"…veelzijdig, meerduidig en zeer boeiend bewegingsmateriaal waar je je als toeschouwer haast wel aan over moet geven, en dat beelden oplevert die zich in je vastklauwen en je nog lang na de voorstelling blijven achtervolgen." Theaterkrant

Credits

makers, spel, productie en vormgeving Santino Slootweg, Jurriaan de Vos, Len Leo Vincent, Luuk Weers, Sue-Ann Bel, Ivar Schutte, Jasper Koopmans, Vincent van Woerkom 
samenwerking Akte 1 Ko van den Bosch Akte 2 Jakop Ahlbom Akte 3 Nicole Beutler
eindregie, inspiratie tekst Ko van den Bosch
dramaturgie Eline de Mey
lichtontwerp, techniek Marcel Slagter, Daan Stigter
grafische vormgeving Het IJzeren Gordijn

Vormen van Opdringerigheid is een coproductie van Collectief Het Paradijs, Feikes Huis, Jakop Ahlbom Company, Nicole Beutler Projects en Productiehuis Theater Rotterdam.

Vormen van Opdringerigheid wordt mogelijk gemaakt door Fonds Podiumkunsten, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Janivo Stichting, Prins Bernhard Cultuurfonds, Norma Fonds, Stichting Melanie, BNG Cultuurfonds, Stichting Dioraphte, Olland 

 

Meer over de makers

Collectief Het Paradijs vond elkaar tijdens de Mime Opleiding waar ze in juni 2018 gezamenlijk afstudeerden. Sinds dien stuwen ze elkaar onzelfzuchtig omhoog; zich constant bewust van de aanwezigheid van de ander. Bij ons zit de kracht in onze verschillen. De één heeft een voorliefde voor tekst, de ander voor beeldende kunst en performance, weer een ander werkt het liefst vanuit een scenografie. Wat ons bindt, is onze enorme fascinatie voor theater, voor het lichaam, voor beelden die op je netvlies achterblijven. Ze rijgen humor en tragiek aan elkaar, nemen de tijdsgeest op de hak en zetten hun hele hebben en houwen in voor eenzelfde doel: er alles uithalen wat erin zit.