Sabbath

Sabbath is een ode aan de outsider, een viering van de queerness en kracht van hekserij. In deze dansvoorstelling herziet choreograaf Niek Wagenaar met zijn dansgezelschap Nymphs het traditionele beeld van de heks. De heks is niet langer een figuur van angst en uitsluiting, maar een symbool van empowerment, verzet en zelfontdekking. De heksensabbat is een safe space waar iedereen zichzelf kan zijn, waar identiteit en gemeenschap gevierd worden. 

Aanschouw de Sabbath, waar grenzen vervagen en de magie in de lucht hangt. Te betreden op eigen risico, want wanneer de avond valt, ontwaakt de heks.

“De potentieel transgressieve, antinomische en buitenstaander-kwaliteiten van 'heks' komen terug in 'queer', in die zin dat beide woorden zijn teruggevorderd, gerecupereerd en heruitgevonden, niet als denigrerende bijnamen maar in plaats daarvan als identiteiten van viering, empowerment, transformatie en verzet.” – Julian Vayne, moderne heks.

ENG
In the mystical glow of the full moon, three figures come together for an enchanting ritual. Far away from society's norms, a game of light and darkness unfolds, a macabre dance against the clock, fuelled by devilish energy. This is where the Sabbath takes place – a night of magic, mystery and transformation. 

Sabbath is an ode to the outsider, a celebration of queerness and the power of witchcraft. In this dance performance, choreographer Niek Wagenaar and his dance company Nymphs revisit the traditional image of the witch. The witch is no longer a figure of fear and exclusion, but a symbol of empowerment, resistance and self-discovery. The witches' Sabbath is a safe space where everyone can be themselves, where identity and community are celebrated. 

Behold the Sabbath, where boundaries fade and magic hangs in the air. Enter at your own risk, because when night falls, the witch awakens.

“ The potentially transgressive, antinomian and outsider qualities of ‘witch’ are echoed in ‘queer’ in that both words have been reclaimed, recuperated and re-imagined not as epithets of denigration but instead identities of celebration, empowerment, transformation and resistance.” – Julian Vayne, modern witch