Bellevue ge-dicht

De indrukwekkende woorden van jonge dichter Amanda Gorman brachten de wereld in beroering. De ophef over de vertaling van haar gedicht The Hill We Climb beantwoordde de jonge schrijfster – en onderwerp van deze ophef - Marieke Lucas Rijneveld met een gedicht. De zachte kracht van deze kernachtige woorden raken, misschien meer dan ooit.

Met een vlammend betoog van Adriaan van Dis over de schoonheid van de dichtkunst vers in het geheugen nodigde onze directeur u in december uit tot het lezen van gedichten. Als vervolg op deze oproep vroegen wij een aantal toneelschrijvers een gedicht te kiezen dat voor hen een bijzondere betekenis heeft. De komende tien weken delen wij met liefde deze gedichten. Zodat schoonheid en troost hun weg vinden naar u, ons publiek. Een aanloopje naar die zo hartstochtelijk gewenste opening!

ge
dicht
 nr: 1 

het paradijs bestaat
het heet vertrouwen

enkele ervaringen van bewegingen aangaande reinhart
Hannah van Wieringen 
2019, niet eerder gepubliceerd

ge
dicht
 nr: 2 

zoals een hond, verdrinkend, in zijn redders handen bijt- bijt mijn gevoel de reddende gedachte dat deze nood voorbij gaat 

Vergezichten en gezichten  
M. Vasalis 
1963, Van Oorschot

ge
dicht
 nr: 3 

het fijne aan geraakt worden
is dat het niet lang hoeft te duren
om lang te blijven duren

Vasthoudendheid, uit Wat ik mijzelf graag voorhoud, 2010, Van Oorschot 
Lieke Marsman
Verkrijgbaar in de bundeling Man met hoed,2017, Atlas Contact

ge
dicht
 nr: 4 

je droomt nog niet bestaande uren binnen handbereik
en slaapt je tot de mens die je ten diepste bent

Binnen handbereik 
Mary Heylema 
Poëziekalender 2021, Plint

ge
dicht
 nr: 5 

HIJ: Ik sta weleens te koken. En dan ineens word ik heel verdrietig. Ik sta een aubergine uit te hollen en de tranen springen me in de ogen.
ZIJ: Ja, dat komt, je luiken staan dan nog open. 

Sloopkogel
Don Duyns
2021, tekst nieuwe Bellevue Lunchvoorstelling, nog niet eerder gepubliceerd

ge
dicht
 nr: 6 

uit kruimels op zolder groeien
muizen, zelfs in een huis waar niemand woont, daalt stof

Hongerdiertje 
Nikki Dekker
uit Een voorwerp dat nog leeft, 2018 Wintertuin/De nieuwe Oost

ge
dicht
 nr: 7 

Zoen me tot ik warm word. Zoen me tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit, stop mij eronder in.

Siberië
van Bart Moeyaert 
uit Verzamel de liefde Em. Querido’s Uitgeverij, 2010

ge
dicht
 nr: 8 

nooit hadden twee dieren zo mooi gedanst
en nooit hadden zo veel tranen tegelijkertijd geblonken

De verjaardag van de lepelaar
Toon Tellegen 
Uit Misschien wisten zij alles Em. Querido’s Uitgeverij, 2003

ge
dicht
 nr: 9 

Op straat scheen de zon,
een draaiorgel maakte muziek,
maar ik dacht alleen maar:
Leo,
Leo is ziek

Leo is ziek
van Han. G. Hoekstra 
uit Rijmpjes en versjes uit de nieuwe doos van Han G. Hoekstra
© 1976 Erven Han G. Hoekstra en Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam

ge
dicht
 nr: 10 

Dus in welke toestand, op welke plek ook
moet je leven als ging je nooit dood

Yani, nasıl ve nerde olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak  

Over Leven / Yaşamaya Dair   
van Nâzim Hikmet vertaling Wim van den Munkhof 
opgenomen in Moderne Turkse poëzie
samengesteld door Mehmet Emin Yıldırım, Sytske Sötemann en Mehmet Çetin
uitgeverij Atlas, 2010