Column Belle van Heerikhuizen

Regisseur Belle van Heerikhuizen over Sweet Sixteen

Vijfentwintig moest ik worden om te ontdekken dat ik niet de enige vijftienjarige was die zich af en toe maar niet kon hechten aan het leven. Eindeloos zat ik op de bank naar buiten te kijken en te wachten tot het leven zou beginnen, niet wetende dat het al lang begonnen was. Je kijkt om je heen en ziet hoe ieder ander het wel lukt: wel vrolijk is, wel belang legt in het alledaagse. Hoor ik hier wel?

Toen mij gevraagd werd een klassenvoorstelling te maken bij De Toneelmakerij, wist ik dat het hier over moest gaan. Een strijd tussen apathie en levenslust. Want nog steeds vechten die twee om de overhand. Het thema zelfmoord was de uiterste consequentie van de apathie. Casper Vandeputte moest het schrijven. Als geen ander weet hij emotionaliteit, rationaliteit en humor met elkaar te vervlechten en dat waren precies de ingrediënten die ik wilde gebruiken. Het werd een gesprek tussen twee zussen. Een levende en een dode. Een gesprek waarin de dode tot een punt gedreven wordt waarin ze moet toegeven dat het een keuze was en ze dus ook anders had kunnen kiezen. Het leven moest winnen.

Op scholen werden we getroffen door de actualiteit van het thema. De afgelopen jaren is het zelfmoordcijfer onder jongeren verdubbeld en in de klassen bleek hoe veel kinderen hier van dichtbij of ver weg mee te maken hadden gehad. Soms voelde ik mij een monster als een halve klas in tranen was. Maar de gesprekken erna deden dat gevoel vervagen. Ze durfden dingen te vertellen en te vragen. Het ging over het vragen om hulp en over het missen van iemand en daar zo alleen in zijn. Ze hadden het gesprek waar ik op die leeftijd zoveel nood aan had, maar pas op mijn vijfentwintigste voerde.

Sweet Sixteen is van 10 t/m 14 november te zien in Theater Bellevue
Meer info en kaarten: theaterbellevue.nl/sweetsixteen

regie Belle van Heerikhuizen
tekst Casper Vandeputte
cast Sophie Höppener, Hanna van Vliet