Ons wereldbeeld wordt bepaald door de manier waarop wij die wereld zien; onze perceptie van de werkelijkheid vormt die werkelijkheid. Maar hoe ziet Kishan de wereld? En hoe ziet de wereld hem?
De blikken en opmerkingen in de bus of op een verjaardagsfeestje vertellen ons dat de normen in de samenleving een stuk strikter zijn als je gedrag niet altijd strookt met dat van de meerderheid. Mag je slechts zijn wie je bent als dat binnen de kaders van de maatschappelijke verwachtingspatronen valt?
In samenwerking met Kishan en diens moeder Melanie ontwikkelt Shailesh een solo die hij zelf ten tonele brengt. Een voorstelling over de oorsprong en grenzen van de norm, de krachtsinspanning die nodig is om te herhaaldelijk te beseffen dat iemand mag zijn wie hij in zijn puurste wezen is, en de rol van de buitenwereld in een diepe persoonlijke relatie.
ENGLISH
How do our relationships come about? Is it a natural process, deeply woven into our dna? Is it an explicit arrangement, sealed with an autograph? Or is it a confluence of meetings, experiences and conversations that show us both in what way we are connected? Whatever the nature of our relationship may be, mutual exchange is an important part of it. What happens if we can't seem to find the words?
In KISHAN, Shailesh Bahoran searches for an essence of the interhuman experience by immersing himself in the relationship between him, his non-verbal son Kishan (8) and the outside world. The role of a severe autism spectrum disorder marks the starting point of a dance piece about the nature of a deeply personal connection, the boundaries of social norms and the necessary inner strength to combine the two.
I see you.
