Ik blijf bij je

Abbie wordt gegrepen door een depressie die hem niet los wil laten. De verstoorde band met zijn vader, de stemmen in zijn hoofd en zijn overmatige drankgebruik vormen de basis van deze ongekende tragedie met een happy end. Hij speelt zelf de hoofdrol en neemt ons mee naar zijn aangrijpende verleden waarin hij zich van jongs af aan staande probeert te houden tussen twee culturen. In een regie van Michel Sluysmans belooft Ik blijf bij je een troostrijke en ontroerende vertelling te worden over een man die zijn leven lang vecht om erbij te mogen horen en te worden gezien in wie hij is. 

In 1983 emigreert Abbie Chalgoum als peuter van Marokko naar Nederland. Dertig jaar later is hij dé knuffelallochtoon van Venlo; hij is een geliefd docent op het Valuascollege, speelt in de Venlose Revue, wordt Prins Carnaval, staat op de kieslijst van de PvdA in Venlo en kruipt in de huid van Jezus tijdens de Passiespelen. Hij is het toonbeeld van integratie en het leven lijkt hem toe te lachen. Maar dan, in 2013, beleeft hij de donkerste nacht van zijn leven. Hij onderneemt een zelfmoordpoging die hij ternauwernood overleeft. Want wat zijn buitenkant niet laat zien, zijn de destructieve demonen die hem van binnen verscheuren.