SENANG

Dubbelbloed duo Heeg en Patijn maakt korte metten met een Indische geschiedenis die onzichtbaar in hun genen ligt opgeslagen. Generatie 3 zwijgt niet langer maar vraagt, poert en confronteert. Krachtig en kwetsbaar. In een dialoog over identiteit die nieuwsgierig maakt. Met rake klappen op Kendangdrums en zoete pianoklanken troeven de twee elkaar af. Tintwisselingen tussen tropen en motregen. Met goeie grappen en pijnlijk zwijgen. Hoe senang voel jij je als je jezelf ziet door de ogen van iemand anders?

Nynke Heeg en Klemens Patijn spelen met hun roots. Met het verhaal van hun Indische ouders en grootouders. Die met zo’n tweehonderdduizend andere vluchtelingen in de jaren vijftig een koud welkom kregen in Nederland. Die 12.000 km verderop ‘thuis’ mochten komen in een moederland dat zij alleen kenden uit de boekjes. Een groep, niet allochtoon niet autochtoon, met een flink vermogen om stilzwijgend op te gaan in de Nederlandse samenleving.

Heeg en Patijn zijn op het toneel alles behalve geruisloos. De twee lonken lieflijk met de klanken van Indorock en geven adem aan een verzwegen schreeuw. Om de pijn van de oudere generaties niet zomaar te laten verdwijnen. Om grip te krijgen op hun gemixte roots.

De muzikale acteurs geven een dynamisch geluid zoals het niet eerder te horen was. Ze plaatsen elkaar, gewenst of niet, terug in de straten van Bandung. Ze duelleren met het beste en het slechtste van twee culturen die zij in zich dragen.

SENANG is een muzikale voorstelling over afkomst, tradities en botsingen. Een persoonlijke zoektocht naar identiteit, naar antwoorden op vragen die er toe deden en die er toe doen. Vragen die iedereen kent die opgroeit in twee culturen. Hoe senang voelen Nieuwe Nederlanders zich vandaag de dag? Vanuit het perspectief van toen kijken twee acteurs naar de problemen en uitdagingen van het gedroomde multiculturele Nederland van nu.