LOÏE2
mrt
mrt
-
wo 17 mrt20:30Grote Zaal
Normaal € 17,50 CJP € 12,00 Student € 12,00 -
do 18 mrt20:30Grote Zaal
Normaal € 17,50 CJP € 12,00 Student € 12,00
De vrouw gaat terug naar de plek waar ze zich voor het laatst verbonden met Fuller voelde, maar tot haar grote schrik vindt ze niets. Haar adoratie lijkt zich tegen haar te keren.
LOÏE2 volgt de aftakeling van een vrouw die in een uitzichtloos denkpatroon vast komt te zitten en zich daar verwoed uit probeert te bevrijden.
De fenomenale Loïe Fuller (1862-1928) staat bekend als danseres die met haar zijden jurk en Serpentine Dance voor enorme ontwikkelingen heeft gezorgd. Het begon met een geïnspireerd moment voor haar spiegel waarop ze plotseling zag hoe kleuren en vormen een wereld konden oproepen.
Vanaf dat moment heeft ze haar hele leven in teken gezet van die uitvinding en is nooit opgehouden die te ontwikkelen, op oneindig veel vlakken. Deze vrouw was acteur, choreograaf, vormgever, beeldend kunstenaar, lichttechnicus, productieleider en performer, allemaal in één...
Credits
tekst, spel, muziek Judith Schrijver
kostuum Akelei Loos
choreografie Goda Žukauskaitė
licht Cris Mollee
muziek Luc Debuyser
dramaturgie Tjeerd Posthuma
productie Lena Meijer
zakelijk Ezra Bredius
in samenwerking met Het Allard Pierson Museum
opgedragen aan theaterdocent Steven Schenk (1959-2020)
mede mogelijk gemaakt door Stichting Voordekunst, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Stichting voor Vrouwen door Vrouwen, Stichting Melanie, Amarte Fonds
"Ik moet bekennen dat ik haar op een gegeven moment ben kwijtgeraakt. Ik ben natuurlijk wel vaker iets kwijtgeraakt, ik raak aan de lopende band dingen kwijt, maar deze keer was het toch anders.
De dromen, de verbeeldingen, de gesprekken die ik met haar had, wat het voor mij betekende, het gevoel dat ik onvoorwaardelijk gesteund werd. Dat ik me op een kosmische manier verbonden voelde met haar, met de kunst, met licht en liefde en vrijheid, met romantiek, met stinkende café’s. De schoot waar ik in kon liggen, dat zij al mijn vragen beantwoordde.
Bij haar had ik het gevoel dat ik iemand was, zo lang zij mij maar zag. Dat ik ergens bij hoorde. Dat was ik allemaal kwijt. Dus toen ben ik teruggegaan."
