OPUS
-
za 10 jul19:00NL PremièreGrote Zaal
-
zo 11 jul13:00Grote Zaal
-
zo 11 jul13:00extra voorstellingGrote Zaal
-
zo 11 jul19:00NL PremièreGrote Zaal
Vier dansers zijn in OPUS de instrumenten waarmee een fysieke compositie wordt uitgevoerd. Soms spelen zij solo, soms samen. Soms volgen zij de ritmes van de muziek, soms de melodie. Maar emoties zijn uit den boze. Juist door zich daarvan te bevrijden, vindt Papadopoulos, kunnen de dansers de harmonische logica van de Fuge te laten zien. OPUS is een poging om niet onze psychologische, maar juist onze lichamelijke reactie op muziek vorm te geven. Door hun perfectionistische uitvoering, bieden deze dansers ons een unieke zintuiglijke ervaring.
Het van oorsprong Griekse woord 'klassiek', zegt choreograaf Christos Papadopoulos, beschrijft een werk (opus) dat is geschreven volgens de regels en idealen van de oud-Griekse en Romeinse cultuur. Het impliceert ook een superieur, complex werk. De structuur en complexiteit van de klassieke muziek worden in OPUS ontleedt en vertaald naar een totaal andere kunstvorm: dans.
Credits
concept, choreografie Christos Papadopoulos dans Georgios Kotsifakis, Maria Bregianni, Loanna Paraskevopoulou, Themis Andreoulaki muziek The Art of Fugue, Contrapunctus 1 by Johan Sebastian Bach music edit Kornilios Selamsis video- fotografie Patroklos Skafidas internationale distributie Key Performance
Meer over de makers
Christos Papadopoulos is niet de eerste die de hechte relatie tussen dans en muziek onderzoekt, maar hij doet het wel op zijn eigen wijze. Met de microscoop, om dan weer uit te zoomen naar het grote geheel. Na het zien van OPUS werd de choreograaf vergeleken met een van grootste namen uit de danswereld: "Anne Teresa de Keersmaeker bouwt al jaren aan een oeuvre over de relatie tussen dans en muziek. Maar Papadopoulos weet een geheel uniek steentje bij te dragen aan dit bouwwerk door Bachs Die Kunst der Fuge volledig te transformeren tot er niets dan de ritmische structuur overblijft."
Papadopoulos maakt minimalistische, hele precieze, uiterst pure dans. Toch ligt daaronder een thema dat ons direct raakt. Zijn voorstellingen gaan over samenleven, over het functioneren van individuen in de groep. Een Franse recensent noemde Papadopoulos ‘een noodzakelijk nieuw gezicht in de danswereld’. Nochtans arriveerde de Griek laat en onverwacht in de danswereld. Hij studeerde Politieke Wetenschappen en ontdekte pas daarna zijn passie voor dans. Maar toen ging het razendsnel.
Na zijn studies dans in Amsterdam (School voor Nieuwe Dansontwikkeling) en Athene werd zijn werk meteen opgepikt door internationale festivals, waaronder Julidans (Elvedon, 2017 en ION, 2019). Papadopoulos werd ook gevraagd voor de choreografie van de openingsceremonies van de Olympische Spelen in Athene.